عوامل استرس زای شغلی به عنوان پیش بین های بروز علائم روان تنی

مقدمه: با توجه به این که در محیط های کاری میزان استرس شغلی و به تبع آن میزان بیماری‌ های ناشی از استرس بسیار افزایش یافته است، بنا بر این پژوهش حاضر استرس ‌زاهای شغلی را به عنوان پیش ‌بین بروز علائم روان ‌تنی در کارکنان یک شرکت در اهواز مورد بررسی قرار داده است. مواد و روش‌ ها: این مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان یک شرکت در اهواز بودند که در سال 1392 در این شرکت مشغول به کار بودند که از میان آن ها 202 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای به کار برده شده در این پژوهش شامل پرسش نامه اعمال منفی، مقیاس عـدم تـوازن تـلاش-پـاداش، پرسش نامه محتوای شغل، پرسش نامه تعارض کار-خانواده، پرسش نامه عدالت سازمانی و پرسش نامه بروز علائم روان ‌تنی در محیط غیر بالینی است. در این پژوهش برای تحلیل فرضیه‌ های پژوهش از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون و در بخش اعتباریابی نیز از همبستگی پیرسون و تحلیل عوامل تاییدی استفاده ‌شد. یافته‌ های پژوهش: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین حمایت و عدالت سازمانی رابطه منفی معنی ‌دار و بین عدم توازن تلاش-پاداش، تعهد افراطی، فشار شغلی، تعارض کار-خانواده و اوباشگری با علائم روان ‌تنی رابطه مثبت معنی ‌دار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای پیش‌ بین 41 درصد از واریانس علائم روان ‌تنی را تبیین می‌ کنند و متغیرهای اوباشگری، تعهد افراطی و تعارض کار-خانواده بهترین پیش ‌بین‌ های بروز علائم روان ‌تنی در کارکنان بودند.  بحث و نتیجه ‌گیری: با توجه به نتایج متغیرهای به کار رفته در این پژوهش و به ‌ویژه متغیرهایی که دارای نقش بیشتری بودند باید در برنامه ‌ریزی و سیاست‌ گذاری‌ های سازمانی، جهت کاهش بیماری ‌های شغلی و افزایش سلامت کارکنان، مورد توجه قرار گیرند.